Zęby ludzkie mogą bardzo różnić się od siebie, jednak zwykle są one bardzo szczelnie rozstawione, a zdrowy zgryz nie ma żadnych widocznych szczelin. Dlaczego więc u wielu osób można zobaczyć charakterystyczną przerwę między jedynkami? Czy jest to coś o co trzeba się martwić? W tym artykule postaramy się opowiedzieć wszystko o tej przypadłości, nazywanej przez stomatologów diastemą. Jeżeli nie wiesz czym jest szpara między twoimi siekaczami to powinieneś przeczytać zawarte poniżej informacje.
Diastema – co to jest?
Jak już wspomnieliśmy diastemą nazywamy widoczną szczelinę między jedynkami. Odstęp ten ma zwykle kilka milimetrów i może przyjmować różne formy. Najczęściej stomatolodzy spotykają się z diastemą równoległą, w przypadku której szpara dzieląca siekacze nie zwęża się w żadnym kierunku. Jednak nierzadko widuje się również diastemy rozbieżne i zbieżne, czyli przerwy wyraźnie zwężające się przy korzeniach zębów lub przy ich koronach. Diastema zwykle jest określana jako problem natury estetycznej, chociaż znajduje się też wiele osób, które są przekonane o jej niezwykłym pięknie. Diastemę można zauważyć nawet u licznych celebrytów. Nie zmienia to jednak faktu, że dla większości zmagających się z nią osób jest ona jedynie powodem sporych kompleksów.
Jak powstaje diastema?
W stomatologii wyróżnia się trzy główne przyczyny powstawania diastemy. Pierwszą z nich jest przerośnięta wędzidełka wargi górnej, czyli części jamy ustnej łączącej wargę z dziąsłami. Jej nieproporcjonalność może powodować odsuwanie się siekaczy, a problem ten może być dziedziczony genetycznie. Taką przerwę między jedynkami stomatolodzy nazywają diastemą prawdziwą.
Inną przyczyną powstawania charakterystycznej szpary między jedynkami mogą być same zęby, czy też ich brak. Zarówno ubytki w uzębieniu, jak i mikrodoncja (nienaturalnie małe rozmiary zębów) pozostawiają na dziąsłach dużo wolnej przestrzeni, której obecność bardzo sprzyja wadom zgryzu. Analogicznie diastema może powstawać przy wyrastaniu dodatkowych zębów, które mechanicznie przesuwają resztę z nich. Powstałą w ten sposób diastemę nazywa się diastemą rzekomą.
Trzecia i ostatnia przyczyna powstawania diastemy dotyczy tylko dzieci między 7 a 9 rokiem życia. Jest ona związana z wymianą mleczaków na zęby stałe, dlatego też powstałą w ten sposób diastemę fizjologiczną najłatwiej wyleczyć.
Diastema – jak się jej pozbyć?
Tak jak istnieje wiele rodzajów i przyczyn powstawania diastemy, tak samo jest wiele sposobów na jej leczenie. Najbardziej charakterystycznym jest montaż aparatu ortodontycznego, choć zwykle nie jest on konieczny. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest natomiast zastosowanie porcelanowych licówek, które skutecznie wypełnią szparę między jedynkami. Są one doskonałą imitacją szkliwa, a na dodatek nie ulegają przebarwieniom. Niektórzy też decydują się na tymczasowe wypełnienie kompozytowe, które daje błyskawiczny, ale krótkotrwały efekt. Jest to idealne rozwiązanie dla tych, którzy chcą upiększyć swój uśmiech tylko na pewien okres czasu, na przykład przed sesją zdjęciową lub przyjęciem weselnym.
